علائم زانوی ضربدری چیست؟

علائم زانوی ضربدری چیست؟

زانوهای ضربدری زمانی است که وقتی روی زانوهایتان را کنار هم می ایستید بین مچ پاهایتان فاصله وجود دارد.

این بیماری در کودکان 3 تا 6 ساله رایج است و معمولاً با رشد بدون ایجاد مشکل، خود به خود بهتر می شود.

گاهی اوقات کودکان بزرگتر یا بزرگسالان می توانند آن را داشته باشند. بررسی کنید که آیا این ضربدری زانو است

اگر زانوهای ضربدری دارید، وقتی زانوهایتان را کنار هم میگذارید، بین قوزک‌های پا فاصله وجود دارد.

اگر زمانی که زانوهایتان را کنار هم می ایستید، فاصله ای بین مچ پاها وجود نداشته باشد، زانوهای ضربدری ندارید.

اما گاهی وقت ها ، اگر زانوهای ضربدری شما شدید باشد یا به دلیل بیماری دیگری ایجاد شده باشد، ممکن است درد زانو یا پا یا مشکل در راه رفتن داشته باشید.

درمان ضربه زانو زانوهای ضربدری معمولاً با رشد کودکان و صاف شدن پاهایشان بهتر می شوند.

اکثر کودکان به هیچ درمانی نیاز ندارند، اما گاهی اوقات ممکن است فیزیوتراپی یا درمان توسط متخصص پا (متخصص پا) توصیه شود.

گاهی اوقات، اگر ضربدری زانو باعث ایجاد مشکلاتی مانند درد یا مشکل در راه رفتن شود، ممکن است برای آزمایش‌هایی به متخصص مراجعه کنید تا ببینید چه چیزی ممکن است باعث آن شود. به ندرت ممکن است جراحی برای صاف کردن زانوها و پاها توصیه شود.

کراس پا یا Genu Valgum نوعی انحراف زانو است که در آن زانوها به سمت داخل می چرخند.

اگر فردی با شکل پای طبیعی بایستد، مچ پا تا لگن در یک راستا قرار می گیرد.

اما اگر فردی با زانوهای ضربدری بایستد و پاهای خود را به هم بگذارد، زانوها به هم می چسبند و مچ پاها از یکدیگر دور می شوند.

این به این دلیل اتفاق می افتد که استخوان ران و مفصل زانو به سمت داخل متمایل می شوند. سپس به استخوان ساق پا فشار می آورند و باعث انحراف آن می شوند.

فاصله کمی بین مچ پاها طبیعی است اما در افراد مبتلا به ژنو والگوما این فاصله حدود 10 سانتی متر است.

ژنو والگوم در کودکان خردسال شایع است و معمولاً با گذشت زمان و با رشد استخوان ها خود را اصلاح می کند.

این عارضه یک مرحله طبیعی رشد در کودکان است که در حدود چهار سالگی آشکارتر می شود.

بر اساس تحقیقات، حدود 75 درصد از کودکان سه تا پنج ساله زانوهای ضربدری دارند. به طور کلی الگوی تغییرات مفصل زانو به این صورت است که از بدو تولد تا حدود دو سالگی دارای زانوبند هستند.

سپس در حدود چهار سالگی زانوها کمی صاف شده و دوباره ضربدری می شوند.

زانوهای ضربدری تا سن هفت سالگی ادامه پیدا می کند و در نهایت صاف می شود و تفاوت های جنسیتی و نژادی در شدت و مدت زانوهای ضربدری تأثیر می گذارد.

پاهای ضربدری همیشه مرحله رشد نیست و گاهی اوقات به عنوان یک بیماری جدی در نظر گرفته می شود.

زمانی که این وضعیت زانو بعد از هفت سالگی ادامه یابد یا در بزرگسالان رخ دهد، به عنوان یک عارضه شناخته می شود و باید درمان شود.

این وضعیت ممکن است به دلیل زمینه ژنتیکی یا یک بیماری زمینه ای رخ دهد. برای درمان، ابتدا باید علت X زانو مشخص شود.

بر این اساس زانوی ضربدری به دو دسته تقسیم می شود و زانوی ضربدری فیزیولوژیکی اولین نوع و مرحله طبیعی رشد کودکان است.

زانو پاتولوژیک نوع دومی است که در نتیجه بیماری هایی مانند راشیتیسم، شکستگی قبلی درشت نی یا دیسپلازی های متعدد اپی فیزیال ایجاد می شود.